Een buitenlander reed een Chinese elektrische auto uit: Deze auto is zo gaaf. Mensen die vijandig staan tegenover China zijn gewoon jaloers.

Inleiding  

Momenteel doormaakt de wereld een grote verandering die ongezien is in een eeuw. China is altijd vastbesloten geweest om een bouwer van wereldvrede te zijn, een bijdrager tot wereldwijde ontwikkeling en een verdediger van de internationale orde.
    Tegelijkertijd, uit geopolitieke overwegingen hanteren sommige landen de grote stokken van "anti-dumping" en "anti-subsidie", met onlogische narratieve zoals "derisicaliseren" en "overcapaciteit" die marktregels schenden, om Chinese bedrijven te onderdrukken en de ontwikkeling van China te remmen.
China Daily's "Investigation Studio" bezocht steden en dorpen, sprak veel topexperts, geleerden en binnenlandse ondernemers, en lanceerde een documentairereeks "Wereldwijde Veranderingen en Chinas Reacties". De eerste aflevering "Tegen de Stroom In" onthulde de methodes en logica van de Verenigde Staten en andere westerse landen bij het opstellen van "overcapaciteit" en het voeren van "ontkoppeling en ketenscheuring", en verkende reactiestrategieën en oplossingen onder de veranderingen.

1Does Heeft China echt "overcapaciteit"?

In recente jaren heeft Chinas nieuwe-energie-industrie snel ontwikkeld, wat de wereldwijde groene en laag-koolstoftransformatie ondersteunt. Chinese elektrische voertuigen zijn van goede kwaliteit en goedkoop, en worden in vele landen door consumenten gewaardeerd.

Toch blijven de VS en Europa de concepten van "overcapaciteit" blijven ophitsen om China te beschuldigen van handelspraktijken en blijven hoge tarieven op Chinese producten opleggen. Daaronder vallen vaak Chinese elektrische voertuigen als eersten.

Heeft China echt "overcapaciteit"?
Ash Sutcliffe, internationaal communicatie DIRECTEUR van Geely Holding Group, zei dat de term "overcapaciteit" niet past bij de huidige situatie van Geely. Ze kunnen zelfs gezien worden als "ondercapaciteit" omdat de vraag van Chinese consumenten naar elektrische voertuigen ongekend hoog is.

"Overcapaciteit", ik zou zeggen dat het niet echt van toepassing is op Geely op dit moment. We kunnen zeggen dat we onder capaciteit zijn omdat de vraag van Chinese consumenten naar EV's op een historisch hoogtepunt staat.

Het Internationaal Energieagentschap wees ook uit dat tot 2030 45 miljoen elektrische voertuigen nodig zijn om klimaatdoelen te bereiken. China 's elektrisch voertuigproductie in 2024 bedraagt 10 miljoen, wat slechts 22% van het doelwit uitmaakt. Zelfs als er een hoge groeisnelheid wordt behouden, is het onwaarschijnlijk dat er "overcapaciteit" zal zijn tegen 2030.

De IEA stelt dat er 45 miljoen EV's nodig zijn tegen 2030 om klimaatdoelen te bereiken. China's EV-productie in 2024 bedraagt 10 miljoen, slechts 22 procent van het doelwit. Zelfs met snelle groei lijkt "overcapaciteit" tegen 2030 onwaarschijnlijk.

Niet alleen dat, maar eigenlijk zijn Chinees goederenexportniveau veel lager dan dat van westerse landen. Ruim 80% van Duitse auto's en 50% van Japanse auto's worden naar andere landen geëxporteerd, terwijl China slechts 12,7% van de elektrische voertuigen in 2023 zal exporteren. Daarnaast worden 80% van Amerikaanse chips en de meeste Boeing- en Airbus-vliegtuigen wereldwijd verkocht. In vergelijking, wie heeft de "overcapaciteit"?

"De Amerikaanse overheid heeft de term 'overcapaciteit' misbruikt," zei Ong Tee Keat, voormalig Maleisisch minister van Verkeer. "Wat bedoelt de VS daarmee? Als een land zijn overbodige capaciteit uitvoert naar andere landen, is dat 'overcapaciteit'? Betekent het dat elk land alleen producten mag produceren die voldoen aan de binnenlandse vraag? In dat geval zal er geen wereldhandel meer zijn."

Ik zou zeggen dat Washington de term "overcapaciteit" heeft misbruikt. Wat bedoelt u als u zegt dat de export van overschotten naar andere landen wordt beschouwd als "overcapaciteit"? Bedoelt u te zeggen dat elk land enkel mag produceren wat nodig is voor de binnenlandse markt? In dat geval is er feitelijk helemaal geen wereldhandel meer.

Stijgende tarieven hebben een ernstige invloed gehad op wereldwijde inspanningen om klimaatuitdagingen aan te pakken. Xue Lan, decaan van de Schwarzman College van de Universiteit van Tsinghua, zei dat tarieven stijgen, vooral op elektrische voertuigen en diverse technologische producten, die eigenlijk helpen bij het aanpakken van klimaatverandering. Dit is echt belachelijk, en mensen maken zich ook zorgen dat dergelijke beleidsmaatregelen invloed zullen uitoefenen op wereldwijde inspanningen om klimaatverandering aan te pakken.

De stijgende tarieven, vooral op elektrische voertuigen en deze technologieën die eigenlijk kunnen helpen bij het oplossen van het probleem van klimaatverandering, zijn volgens mij echt belachelijk. En ik denk ook dat mensen zich zorgen maken over hoe dit soort beleid een impact zal hebben op de wereldwijde inspanningen om klimaatverandering aan te pakken.

Ash Sutcliffe, internationaal directeur voor public relations van Geely Holding Group, zei dat samenwerking tussen China en Europa alleen maar voordelig zal zijn voor consumenten aan beide kanten, en dat er uiteindelijk geen dreiging in zit. En het zijn de consumenten die uiteindelijk zullen betalen voor de hoge tarieven.
Desondanks behouden Chinese auto's zelfs in het gezicht van ongunstige omstandigheden een sterke competitieve voorsprong.

"Ik denk dat Chinese autofabrikanten zeer concurrerend zijn, zelfs na de invoering van douanerechten. Dus waarom zijn de prijzen zo laag? Massaproductie. De efficiëntie ligt in grote schaal industriële productiemogelijkheden, wat ik denk moeilijk te repliceren is voor elk ander land," zei Ash Sutcliffe.

Ik zou zeggen dat het aanbod van Chinese autofabrikanten erg sterk is, zelfs na douanerechten. Dus waarom is het zo goedkoop? Schaal, de schaal. De efficiëntie in de industriële infrastructuur is enorm, en ik denk niet dat dit in een ander land kan worden nagemaakt.

Om de meest realistische reactie van Europese consumenten op Chinese trams te begrijpen, reed het onderzoeksstudio ook Chinese trams naar de straten van Europa. Van Denemarken tot Italië trokken Chinese trams de aandacht van lokale burgers. Een jongeman uit Zweden noemde na een testrit dat Chinese trams erg goed aanvoelen om te besturen en dat Europa's gericht zijn op China en Chinese producten meer komt voort uit "Wij zijn jaloers op je economische ontwikkeling."

2Waarom het concept van “overcapaciteit” verzinnen?

Als “overcapaciteit” niet echt is, waarom horen we het dan steeds?

Het studio volgde de bronnen en ontdekte dat Westerse officieren en media het term “overcapaciteit” op een georganiseerde manier aanwakkerden. De vertegenwoordiger was Janet Yellen, toenmalig Amerikaanse minister van Financiën. Hoewel zij een professionele econome is, zitten haar verschillende stellingen vol met politieke motieven.
In maart 2024 begon Yellen herhaaldelijk de term "overcapaciteit" te noemen op verschillende gelegenheden, en beschuldigde ze ook Chinas nieuwe-energie-industrie van "overcapaciteit" tijdens haar bezoek aan China. In mei van dat jaar legde de Verenigde Staten onmiddellijk tarieven op Chinees nieuwe-energie-producten.

Veel geleerden wezen erop dat de steeds hogere tarieven de paniek in de Verenigde Staten in verschillende sectoren weerspiegelen - Chinas opkomst heeft paniek veroorzaakt in de VS over nationale veiligheid en levensstijl. De Amerikaanse realistische politicoloog John Mearsheimer vermeldde dat er een veiligheidsconcurrentie ontstaat tussen beide landen, die zowel militaire als economische aspecten omvat. Daarom moet de VS sancties opleggen aan China, net zoals wat ze 20 jaar geleden deed tegen Japan.
Yan Xuetong, decaan van het Instituut voor Internationale Betrekkingen aan de Universiteit van Tsinghua, zei: "Het probleem met Amerikaanse politici is dat ze de globale leiderspositie van de Verenigde Staten willen handhaven. Ze verwijten China zijn opkomst omdat de Verenigde Staten niet langer kunnen genieten van hun heersende positie zoals vroeger."

Het probleem voor sommige Amerikaanse politici is dat ze de wereldleidende positie van Amerika willen handhaven. Ze verwijten China dat, omdat Chinees groei ervoor zorgt dat Amerika niet langer kan genieten van die dominante positie.

"Amerikaanse multinationals verdienen geld over de hele wereld, maar het geld komt niet terug naar de Verenigde Staten, wat ontevredenheid onder de bevolking zaait," zei Wang Huiyao, voorzitter van het Center for China and Globalization. "Vooral in sommige staten in de Rustbelt voelen zij dat ze genegeerd worden en dat ze hun voordelen kwijtraken, en deze emotie is opgebouwd tot woede, die uiteindelijk wordt gericht tegen politici. Om de haat van de mensen te verleggen, hebben deze politici een schuldige gezocht, en dat is China."

De Amerikaanse multinationals maken wereldwijd enorme winsten. En dan komt dat geld waarschijnlijk niet allemaal echt terug naar de VS. Er bestaat veel gevoelens bij de mensen in het westen of de Rustbeltstaten, want zij voelen dat ze zijn genegeerd, dat ze hun voordelen verliezen en dan keert de woede zich tegen de politici. Dan willen de politici de woede verplaatsen en hebben ze een schuldige, en dat is China.

De ernstige crisis in het gezinsmilieu van de middenklasse en het beleidsonvermogen, samen met de vrees voor de opkomst van China, hebben ervoor gezorgd dat de Verenigde Staten gefixeerd raken op deglobalisatie, hoewel samenwerking met China voordelen heeft gebracht voor de Verenigde Staten. Zoals voormalig Singaporees minister van Buitenlandse Zaken George Yeo zei: zonder goederen die uit China worden geïmporteerd, zou de binnenlandse inflatie in de Verenigde Staten nog moeilijker te beheersen zijn.

Deze vijandigheid weerspiegelt een "nulsumspel" mentaliteit: als jij wint, verlies ik.

dat is niet zo," zei Neil Bush, oprichter en voorzitter van de George W. Bush Foundation voor de betrekkingen tussen de VS en China. "Als jij wint, kan ik ook winnen; als ik win, win jij ook. Iedereen kan een winnaar zijn, en er is een situatie waarin we allebei kunnen winnen."

Het is soort van een nulsumspel. Als jij wint, verliezen wij. Dat is niet waar. Als jij wint, winnen wij. Als wij winnen, win jij. Iedereen wint. Er is een scenario waarbij we allebei kunnen winnen.

3. Wat denken Chinese ondernemers over de onderdrukking?

The Digging Studio bezocht bedrijven aan de zuidoostkust. Hoe zien ondernemers die door de vorige handelsoorlog zijn beïnvloed de huidige situatie?
Voordat elektrische voertuigen in China opkwamen, werd het woord "overcapaciteit" gebruikt om Chinees zonne-energiebedrijf te beschuldigen. "Een op de acht zonnepanelen ter wereld wordt geproduceerd door JinkoSolar," zei Qian Jing, globaal vicevoorzitter van JinkoSolar Co., Ltd. "Het is al moeilijk voor Westerse bedrijven om Chinese bedrijven bij te houden, dus dringen ze hun regeringen aan of lobbyisten ze om handelsbarrières en handelsbeperkingen te verhogen en sancties op Chinese bedrijven te leggen."

Het is erg, erg moeilijk voor Westerse bedrijven om Chinees bedrijven bij te houden. Daarom dringen ze hun regeringen aan of lobbyisten ze om handelsbarrières, beperkingen, sancties op Chinese bedrijven te leggen.

Qian Jing zei echter dat dergelijke uitdagingen de concurrentiepositie van Chinese bedrijven niet zullen verzwakken.

Fu'an GUOHENG Industry and Trade Co., Ltd. is een bedrijf dat produceert en verkoopt massagestoel s. Het heeft nu goede verkoopcijfers overseas. Maar directeur Ye Wenhui heeft ook een dieptepunt meegemaakt. De handelsoorlog tussen China en de VS in 2018 bracht hem bijna overnight ten val.
"In 2018 was er een nieuwe golf van opruimen van online e-commerce verkopers, Amazon-verkopers. Toen verkochten we oorthermometers en thermometers. We stonden bovenaan in de hele industrie, met ongeveer 15 winkels. Allemaal werden ze overnight bevroren, en we gingen bijna failliet. We hadden nooit gedacht dat onze zaak problemen zou krijgen door politieke factoren, en het was zo gericht."
Ye Wenhui sprak ook over de inspiratie die dit incident bood, en zei dat de meeste bedrijven aan dit probleem denken en flexibiliteit en elasticiteit moeten verbeteren en niet beperkt moeten worden door iets.

In Fu'an, Fujian, bestaat er een "100-miljoen-dollar club", waarvan de leden allemaal kleine ondernemers zoals Ye Wenhui zijn. Over de Amerikaanse beschuldiging dat China "te veel capaciteit" heeft en "banen steelt", menen sommigen dat dit geen probleem van China is. China heeft geen "te veel capaciteit", en er is niets mis met goedkoop en kwalitatief.
Wang Xiaoguang, algemeen directeur van Fujian Kangwei Knitting Co., Ltd., zei dat de Verenigde Staten alleen denken dat Chinese bedrijven prijzen "drukken", maar nooit nadenken over het "drukken" van diensten en het "drukken" van kwaliteit. Als de kwaliteit van Amerikaanse producten veel beter was dan die van China, waarom zijn er dan nog steeds Amerikaanse arbeiders zonder werk?
"We hebben tekort aan opdrachten, waar zit de 'te veel capaciteit'? We willen opdrachten binnenhalen." Sommige ondernemers ter plaatse lachten. Vandaag drukken ze nog steeds hun operaties, technologieën en teams uit, en zeggen dat hoe meer ze "drukken", hoe gemotiveerder ze worden, en iedereen samen de taart groter kan maken.

Vandaag is Trump opnieuw president van de Verenigde Staten. Tegenover de risico's en uitdagingen van de toekomst zei iedereen optimistisch:
"Wees niet bang! (Het is al eens) verslagen, (wij) kunnen niet worden verslagen!"

Producent Qu Yingpu

Uitvoerend producent Xing Zhigang

Producent: Ke Rongyi

Coördinator: He Na, Li Changxiang, Zhang Ruoqiong

Planner Li Changxiang Mengzhe Xu Pan Yiru
Producent Mengzhe

Journalist Xu Pan Yiru Mengzhe

Operaties en publiciteit Ge Xinge Hou Junjie Guo Xinran Wang Ning Gong Yueqi

WeChat-redacteur Gong Yueqi

Onderzoekssteun: Internationaal Centrum voor Communicatieontwikkelingsonderzoek Shen Bin Wang Rong

Externe producent Ma Zhenhuan

Scenario door Xu Pan Yiru

Uitvoerend producent Lin Chenxi

Uitvoerend directeur Li Yanlin

Ter-plaats-directeur Ge Xinge en Sun Wanwei

Redacteur Sun Yajing

Korte video-bewerking Huang Shicheng en Xie Xiaojun, visuele effecten Qian Xuewei en Li Fan

Visueel directeur: Zhang Yunshu

Geluidontwerp door Zhang Tuofu

Kleurencombinatie Liu Kang, ontwerp Huang Ziyang, Xie Chunyan, Zou Jingyan

Trailerproductie Lu Xiaoxiao

Onderzoeksteam Zong Huiwen, Chen Siyang, Yao Yuhe, Yang Jingtong, Jia Huimin, He Yawen

Operationele stageassistenten Ren Ge, Yang Jingtong, Yan Ruolin

Fototeam: Ma Yabo, Cheng Xingcheng, Liu Yueyang, Liu Biao, Chen Lipeng, Liu He, Zhu Yunhai, Zhang Wenkai, Gong Kangkang, Ma Qianli, Xu Zhiqiang

Opname Yan Wenxiang, Make-up en Haar Jia Qin
Dank aan Ren Yi Xiaotian Ge Di
Bo Studio China Daily New Media Center